თუ ფიქრობთ, რომ ალერგიული დაავადებები მხოლოდ გაზაფხულზე აქტიურდება, მაშინ თქვენ ცდებით. აგვისტოს მეორე ნახევრიდან ყვავილობას იწყებს ერთ-ერთი ყველაზე ალერგიული მცენარე, ამბროზია, რომელიც უმწვავეს ალერგიას იწვევს და ბრონქოსპაზმის პროვოცირებაც კი შეუძლია.
ამბროზია მაღალი ალერგენობის სარეველა მცენარეა. გავრცელებულია, როგორც აღმოსავლეთ საქართველოში, კახეთში, ასევე - დასავლეთში. ამბროზია წარმოქმნის მტვერს, რომელიც შედგება ძალიან მცირე ზომის თვალისთვის უხილავი მარცვლებისგან. სწორედ ეს მარცვალი შეიცვას დიდი რაოდენობით ალერგიულ ცილებს, რომელიც ალერგიას იწვევს. მისი ყვავილობის პერიოდი აგვისტოს მეორე ნახევრიდან ოქტომბრის დასაწყისამდე მიმდინარეობს.
ამბროზიის მცენარეული მტვრის მარცვლები გადაიტანება ქარის საშუალებით, ისინი შეიძლება ძალიან დიდ მანძილზეც გავრცელდეს. ამით აიხსნება ის შემთხვევები, როცა ადამიანებს აწუხებთ ამბროზიის ალერგია იმ გარემოში, რომდესაც მცენარე მათ უშუალო სიახლოვეში არ იზრდება.
მრავლობითი ცემინება, სურდო, ცხვირიდან გამონადენი, თვალების ქავილი, სუნთქვის გაძნელება, სასის, ყურის, ცხვირის ქავილი, ბრონქოსპაზმი-ეს ამბროზიისგან გამოწვეული სიმპტომების ჩამონათვალია. ალერგია განსაკუთრებით მძიმედ ვლინდება ტემპერატურული ცვალებადობის დროს, როცა ძალიან მზიანი დღეა, ხოლო ღამე - შედარებით გრილი. ალერგიულ პაციენტებზე ქარიანი ამინდი ცუდად მოქმედებს. ამ დროს ამბროზიის მტვერი უფრო აგრესიულად გადაადგილდება და შესაბამისად ჰაერში მისი მეტი კონცენტრაციაა და ალერგიული სიმპტომებიც უფრო მძაფრია.
ამბროზიის მიმართ ალერგიის დროს სასურველია პაციენტი ალერგოლოგთან მივიდეს ამბროზიის ყვავილობამდე 10-14 დღით ადრე დანიშნულების მისაღებად, რადგან თუ მკურნალობა ამბროზიის ყვავილობამდე დაიწყო, ადამიანი გაცილებით მსუბუქად გაივლის ალერგიულ სეზონს, ხოლო ვისაც პირველად დაეწყო და არ იცის, რომ აქვს ამ მცენარის მიმართ ალერგია, მისთვის მნიშვნელოვანია გამოკვლევის ჩატარება.
ავშანფოთლიანი ამბროზიის წინააღმდეგ უნდა გატარდეს კომპლექსური დაცვითი ღონისძიებები:
სავალდებულოა, საკუთარი საკარმიდამო ნაკვეთებისა და ღობის პირების გასწვრივ სარეველის მოთიბვა ყვავილობამდე ან თესლის მომწიფებამდე. უნდა მოხდეს მონათიბის ამოძირკვა, ნარჩენების შეგროვება და დაწვა. მოთიბული მასა გამოუსადეგარია პირუტყვის საკვებად. ამიტომ ის უნდა შეგროვდეს და დაიწვას.
დაუშვებელია სარეველის თესლის ფრინველის საკენკად გამოყენება (რათა ნიადაგში არ დაგროვდეს თესლის მარაგი)! მოუვლელი საკარმიდამო ნაკვეთი საფრთხეს უქმნის მოსახლეობის ჯანმრთელობას (განსაკუთრებით ახალშობილებსა და მოზარდებში დიდია ბრონქიალური ასთმის განვითარების საშიშროება).
სავალდებულოა:
უპატრონო, მიტოვებულ საკარმიდამო ნაკვეთებზე, გზისპირა ზოლების გასწვრივ, დაუმუშავებელ ფართობებზე, ღობის პირებზე სარეველის მცირე კერების ლოკალიზაცია-ლიკვიდაცია (მოთიბვა, ამოძირკვა);
თუ სარეველა დაფიქსირდა სასოფლო-სამეურნეო კულტურების ნათესებში, მაშინ უნდა მოხდეს სარეველის კერების ლოკალიზაცია (შემოევლოს ხის მესერი ან თხრილი) და ლიკვიდაცია (დაწვა), რათა არ გავრცელდეს მეზობელ ნაკვეთებში.
ავტორ(ებ)ი : geotimes.com.ge