რა თქმა უნდა სასიხარულო ამბავია - ოზურგეთის განახლებული თეატრის მეორე სიცოცხლე, რაც ამ ვირტუალურ/პანდემიურ წუთისოფელში, მას ბიძინა ივანიშვილმა და ფონდმა "ქართუმ" აჩუქა. ჩვენ იმდენად მიგვაჩვიეს პოლიტიკური შიზოფრენიით ინტოქსიკაციას, იმდენად გადავბარგდით მოწამლულ საინფორმაციო სივრცეში - რომ თითქოს და ელემენტარულ, ოდესღაც ჩვეულ, ქართული ბუნებისთვის დამახასიათებელ ფასეულობებს ხელოვნურად ჩამოგვაცილეს. არა და იმ დროს, როდესაც ერთმანეთის მიყოლებით მხოლოდ წელს უდიდესმა ხელოვანებმა გადაინაცვლეს ზეციურ საქართველოში - თემურ წიკლაური, ანზორ ერქომაიშვილი, კახი კავსაძე, გურამ დოჩანაშვილი, ზურაბ დოიჯაშვილი, ზურაბ რთველიაშვილი... - საქართველოს ერთ-ერთ ყველაზე მუსიკალურ, თეატრალურ, ფოლკლორულ კუთხეში ძირძველი, უნიკალური, დუმბაძისეული ტრადიციების მქონე რესტავრირებული თეატრის გახსნა ათმაგად უნდა გვიხაროდეს, მათ შორის იმ ჩვენი უდიდესი თანამემამულეების მაგივრადაც.