მოგება და მოგებაზე ორიენტირებულობა მხოლოდ კაპიტალიზმისთვის არ არის დამახასიათებელი. ოღონდ, კაპიტალიზმი ამ მოგებას (და წაგებასაც) წინასწარ ითვლის და იგი ყველა სხვა ფორმაციისგან სწორედ ამით - რაციონალობით გამოირჩევა. ხოლო ამ რაციონალობას თავისთავად „კაპიტალიზმი“ კი არა, არამედ - ტექნოლოგიურობა ქმნის - ინდუსტრიული ტექნოლოგიები იმთავითვე განაპირობებს ხარისხობრივად მეტ რაციონალობას და სწორედ ამიტომაც, ხდება ფეოდალიზმის დისკრედიტაცია: ფეოდალიზმი „კაპიტალისტური თვალთახედვით“ ირაციონალურია, რადგან მიწას, როგორც უმთავრეს და ძირითად კაპიტალს, ინდუსტრიული ტექნოლოგიზმის გამო, ღირებულება ეკარგება: მეტ ღირებულებას იძენს სხვა ტიპის, მათ შორის, არა უძრავი, არამედ - მოძრავი კაპიტალი და ყველაფერი საბოლოოდ ფულად ხურდავდება; „ფული-საქონელი-ფული“, ასეთია სასაქონლო კაპიტალიზმის რაციონალური წრებრუნვა; ეს ფორმულა ფეოდალიზმის „მიწა-ძალაუფლება-მიწა-ს“ დისკრედიტირებას ახდენს; რადგან ფულით მიწის ყიდვაც შეიძლება და ძალაუფლების წყაროც, თავისთავად უკვე - ფულია; ცხადია, მასათა ამბოხისგან თავის დასაცავად, კონსტიტუციებში წერენ, რომ დემოკრატიაა და ძალაუფლების წყარო ფული კი არ არის, არამედ - ხალხი. და ხალხიც - „დემოკრატიაზე“ თანხმდება. თანხმდება იმიტომ, რომ ამბოხს აზრი არა აქვს - ვინაიდან ე.წ. სოციალიზმი კიდევ უარესია: იგი აბსოლუტურ მონოპოლიას და "სოციალისტური ინდუსტრიის" მონობას უდრის.