ამ შეფარულ და ბუნდოვან ტექსტში არსებობს რამდენიმე პასუხგაუცემელი კითხვა.

1) რა ქმედებებია, რომელთა ჩამონათვალიც შეიძლება აღქმულ იქნას, როგორც სასამართლოს პოლიტიზაცია?
2) ვინაა აღჭურვილი უფლებით, საკუთარი აღქმის ორგანოებით განსაზღვროს, სასამარლოს პოლიტიზაცია?
3) სად, როდისაა გამოქვეყნებული და ვინაა ადრესატი, ან რა წერია პრეზიდენტის წინადადებაში, რომელიც ტექსტის მიხედვით "მზადაა ხელი შეუწყოს თვისუფალ არჩევნებს"?
4) რატომ მიიღო მსგავსი გაურკვეველი ტექსტი, ევროკავშირთნ ასოცირებისა და მაღლი სტანდარტებისაკენ მიმავალმა ქვეყანამ, სადაც სასამართლო, სააჩევნო პროცესები და პროცესების პოლიტიზაცია ერთ კონტექსტშია ნახსენები?
5) მოლაპარაკებების დროს, გარკვეული პირების გვარების ხსენება "პოლიტპატიმრის" კონტექსტში, იყო თუ არა საფუძველი, რომ საარჩევნო შეთნხმების მეორე ნაწილში, გაჩენილიყო გაურკვეველი შინაარსისა და დანიშნულების ჩანაწერი?
5) შეთნახმების მხარეებს წარმოადგენენ; მმართველი პარტია, ფასილიტატორები და ოპოზიცია, მაგრამ სადაა მათი ლეგიტიმაცია, ანუ ამომრჩეველი?
6) რა შეთანხმება შეიძლება შედგეს პირდაპირი დემოკრატიის გვერდის ავლით "პარტიებთან", რომლებიც არჩევნებში ან არ მონაწილეობენ, ან არ სარგებლობენ ამომრჩევლის ელემენტარული მხარდაჭერით?
7) იზიარებს თუ არა შეთნხმების ყველა მხარე ერთ-ერთი ფასილიტატორის, გერმანიის ელჩის აქ მოტანილ მოსაზრებას?

შეგახსენებთ, გერმანიის ელჩის განცხადებას: "​პოლიტიკური პატიმარი არ ნიშნავს იმ სიტუაციას, როდესაც პოლიტიკოსი ციხეში აღმოჩნდება,"- განაცხადა გერმანიის ელჩმა, ჰუბერტ ქნირშმა "ღამის კურიერისთვის" მიცემულ ინტერვიუში შეკითხვაზე - "არსებობენ თუ არა საქართველოში პოლიტპატიმრები. "პოლიტიკური პატიმარი, როგორც ამ ტერმინს "ამნესტი ინტერნეიშენალი" განმარტავს, არის ადამიანი, ვისაც თავისი პოლიტიკური შეხედულებებისა და პოლიტიკური საქმიანობის გამო სისხლის სამართლებრივი საშუალებებით დევნიან და ციხეში სვამენ. ტერმინი "პოლიტიკური პატიმარი" არ ნიშნავს იმ სიტუაციას, როდესაც პოლიტიკოსი ციხეში აღმოჩნდება“, - განაცხადა ჰუბერტ ქნირშმა. მან ოპოზიციის და ხელისუფლების დიალოგის პროცესი გაიხსენა და აღნიშნა, რომ მოლაპარაკების პროცესი რთული იყო, რადგან მხარეები პრინციპულად მნიშვნელოვან საკითხებზე ვერ თანხმდებოდნენ, თუმცა თქვა, რომ ამის მიუხედავად, შედგა ისეთი ტექსტი, რომელზეც ორივე მხარე შეთანხმდა.