05.11.2020 15:34

პუბლიცისტი ირაკლი კაკაბაძე 1992 წელს პოლონურ გაზეთში გამოქვეყნებულ მიხეილ სააკაშვილის ინტერვიუს სოციალურ ქსელში აქვეყნებს.

 

"ჯორჯიან თაიმსი" გთავაზობთ იმ სტატიას, რომელსაც „კავკასიის ჰუსეინი“ ჰქვია და რომლის ავტორიც პოლონური გაზეთი „WPROST“-ის კორესპონდენტი მარია გრაჩიკია, სადაც ჩვენი „ძვირფასი“ მესამე პრეზიდენტი სამაჩაბლოს კონფლიქტის დაწყებას და მის პირველ ოკუპაციას აბრალებს საქართველოს პირველ პრეზიდენტს, ბატონ ზვიად გამსახურდიას. 

 

ახლა, ამ ინტერვიუს შემდეგ - ამ მოღალატური აქტის დამალვის და მანიპულირების შემდეგ - და ლამისაა ეროვნულ გმირად თავის გამოცხადების შემდეგ - აქვს უფლება ამ სიტყვების მთქმელ კაცს, რომ საქართველოს მოქალაქე იყოს? 

 

აი, ამ სტატიის ქართული თარგმანიც:

 

---------------------------------------------------------------

 

პოლონური გაზეთი „WPROST“, 1992 წლის იანვარი

 

გამსახურდიამ ამერიკელ ხალხს „სამარცხვინო პრეზიდენტის“ („უღირსი პრეზიდენტი“, „NIEGODZIWEGO PREZYDENTA“) ჯორჯ ბუშის გადაყენებისკენ მოუწოდა. „კავკასიელი ჰუსეინი

 

„საქართველო დიქტატორების სამშობლოა (ინკუბატორია). ჯერ იყო სტალინი და ბერია, ახლა გამსახურდია გამოჩნდა“, - ბოროტად ეხმაურებიან ყოფილი საბჭოთა კავშირის სხვა რესპუბლიკების ჟურნალისტები თბილისში განვითარებულ მოვლენებს. სამოქალაქო ომი საქართველოში მოსკოველი კონსერვატორებისთვის ნამდვილი „წისქვილზე წყლის დასხმა“ იყო, მტკიცებულება იმისა, რომ იმპერიის ნანგრევებზე დაფუძნებული დამოუკიდებელი და სუვერენული რესპუბლიკა ვერ მიაღწევს დემოკრატიამდე და შესაბამისად, სახელმწიფოებრიობამდე.

 

გამსახურდიის შემთხვევამ (კაზუსმა) აჩვენა, თუ რამდენად რთულია გზა სუვერენიტეტიდან დემოკრატიამდე. 52 წლის ზვიად გამსახურდიამ, ცოტა ხნის წინ ტრიუმფატორმა და საქართველოს ისტორიაში დემოკრატიულად არჩეულმა პირველმა პრეზიდენტმა, რამდენიმე თვის განმავლობაში მოახერხა, წინააღმდეგ განეწყო საზოგადოების დიდი ნაწილი, კერძოდ ის ხალხი, რომლებმაც მას ყველაზე მაღალი ფუნქცია მიანიჭეს სახელმწიფოში გასული წლის მაისში, 90%-იანი მხარდაჭერით. სიტუაციის პარადოქსი ისაა, რომ ლეგენდარულმა დისიდენტმა, საქართველოში ადამიანის უფლებების დაცვის კუთხით ჰელსინკის კომიტეტის დამფუძნებელმა და მრავალი ადამიანის თვალში, „ერის მხსნელმა“, ხელისუფლებაში მოსვლის შემდეგ თავის წინამორბედთა მეთოდებით იხელმძღვანელა, სუვერენული მმართველობა დევნიდან დაიწყო.

 

სიტყვის თავისუფლება, რისთვისაც იგი ათწლეულების განმავლობაში იბრძოდა, პრეზიდენტობასთან დაკავშირებულ აღფრთოვანებად გადაიქცა და მისი მთავრობის კრიტიკა კრემლის აგენტების საქმიანობად აქცია. თანმდევმა ეკონომიკურმა კრიზისმა, ეკონომიკური და სოციალური პოლიტიკის ნაკლებობამ, საგარეო პოლიტიკაში შეცდომებმა, განსაკუთრებით მოსკოვის გადატრიალების და ქვეყანაში ტერორის მატების ფონზე, გამსახურდიას მხარდამჭერთა რიცხვის შემცირება გამოიწვია. იგი მიატოვეს მისმა ყოფილმა კოლეგებმა (მათ შორის პრემიერ-მინისტრმა თენგიზ სიგუამ) და ოპოზიციის პერიოდიდან მოყოლებულმა მეგობრებმა. იმის გათვალისწინებით, რომ ფილოლოგი გახლდათ, გამსახურდიას პოლიტიკურ ლექსიკონში გაჩნდა შეუფერებელი ეპითეტები: „მაფია“, „კრემლის აგენტები“, „ბნელი ძალები“, „ბანდა“, „გიჟების კლუბი“ და ა.შ.

 

ანეკდოტად იქცა უკვე, თბილისში გამართული ბოლო პრესკონფერენცია, რომლის დროსაც ამერიკელ კორესპონდენტს გამსახურდიასთვის შეკითხვის დასმა სურდა აშშ-ის კონგრესთან ურთიერთობის შესახებ. როგორც კი პრეზიდენტს მოესმა სიტყვა „კონგრესი“, ქართულ ოპოზიციურ მოძრაობად - „ეროვნულ კონგრესად“ აღიქვა, შეაწყვეტინა ჟურნალისტს და მთელ დარბაზში წამოიყვირა: ,,არ არსებობს კონგრესი! ეს მხოლოდ ფსევდო-ყრილობაა, რომელმაც არჩევნები გააყალბა და ძალაუფლებისგან ჩემი ჩამოშორება სურს“.

 

თუმცა, გამსახურდიას N1 პირადი მტერია ედუარდ შევარდნაძე, მისგან „თეთრ მელად“ წოდებული. სავარაუდოა, რომ მისი და გორბაჩოვის მიზეზით შეიკავეს თავი დასავლეთის ქვეყნებმა და აშშ-მ საქართველოს დამოუკიდებლობის აღიარებისგან. საგარეო პოლიტიკაში საკუთარ მარცხს გამსახურდია შევარდნაძე-ბუშის შეთქმულებით ხსნიდა. დიპლომატიის ისტორიაში „უპრეცედენტო“ დემარში განახორციელა და ამერიკელ ხალხს მოუწოდა, თავიანთი „სამარცხვინო პრეზიდენტი“ („უღირსი პრეზიდენტი“, „NIEGODZIWEGO PREZYDENTA“) გადაეყენებინათ.

 

„ბუშის წინააღმდეგ“ - ასეთია, ასევე გამსახურდიას ყველაზე ერთგული მიმდევრების, ე.წ. შავი ქალბატონების ერთ-ერთი პოსტერის სლოგანი. ეს არის 100-კაციანი ფანატიკოსთა ჯგუფი, რომლებმაც პირობა დადეს, პრეზიდენტი დაიცვან და „ბრძოლის“ პერიოდში შავი კაბებით შეიმოსნენ, მაშინ, როდესაც გამსახურდია ბუნკერში იმალებოდა, მეომარმა ქალებმა პარლამენტის შენობის გარშემო საკუთარი კარვები გაშალეს და საყვარელ პრეზიდენტს ცოცხალი ფარი შეუქმნეს. არაერთმა ოპოზიციონერმა გვარდიელმა იწვნია საკუთარ თავზე მათი კლანჭები (ფრჩხილები)... ახლა კი, შავმა ქალბატონებმა მოქმედების სფერო შეცვალეს და გამსახურდიას დაბრუნებას მოითხოვენ, ხოლო შევარდნაძის ჩასვლის წინააღმდეგნი არიან. ამ ფაქტს პიკანტურობას ამატებს ის, რომ გამსახურდია მუდმივად ამტკიცებდა, რომ ოპოზიცია შთაგონებული და მართული იყო შევარდნაძის მიერ და ყველა კონფლიქტი მოსკოვიდან იმართებოდა.

 

შევარდნაძისთვის გარკვეული სახელმწიფო ფუნქციის დაკისრების თაობაზე ქართული ოპოზიციის მზადყოფნა ადასტურებს ამგვარი ბრალდების აბსურდულობას და ისტერიულ პრეზიდენტს აუთენტურს ხდის ხალხის თვალში. თუმცა, შევარდნაძის დღევანდელი მხარდამჭერები არიან ყოფილი ოპონენტები, დისიდენტები, რომლებიც პატიმრობაში იმყოფებოდნენ მისი საქართველოს კომპარტიის პირველი მდივნობის დროს, ხოლო გამსახურდიას ამჟამინდელი ხალხი კი შევარდნაძის ყოფილი პარტიის აპარატის წევრები გახლავთ. აი, ასე ირონიულად დასცინა ისტორიამ თავის გმირებს.

 

---

პირველ რიგში, - საუბრობს მიხეილ სააკაშვილი, ქართული ოპოზიციის ყოფილი ლიდერი და დღეს, საქართველოს ხელისუფლების ოფიციალური წარმომადგენელი უკრაინაში, - ქართველი ერი განუდგა დემოკრატიულად არჩეულ პრეზიდენტს, რომელმაც დაიწყო თავისი კარიერა, როგორც პოლიტიკურმა დისიდენტმა და დასრულდა, როგორც დიქტატორმა.

 

მეორე - სამხედრო საბჭოს მიერ ძალაუფლების ხელში ჩაგდება არ იყო სახელმწიფო გადატრიალება, რადგან თვით გამსახურდია უზურპატორობდა სრულ უფლებამოსილებებს მიუხედავად კონსტიტუციით განსაზღვრულისა (გამსახურდია თავად აძლევდა საკუთარ თავს გადამეტებულ უფლებამოსილებებს, კონსტიტუციის უგულებელყოფით).

 

მესამე - სამხედრო საბჭოს სათავეში ჩაუდგნენ მწერალი (ჯაბა იოსელიანი) და მოქანდაკე (თენგიზ კიტოვანი).

 

მეოთხე - გამსახურდიას ხელისუფლებისგან ჩამოშორების შემდეგ შეწყდა სამხრეთ ოსეთში ეთნიკური ბრძოლები, რომელიც პრეზიდენტის მიერ იყო პროვოცირებული.

 

მეხუთე - გასამხურდიას წინააღმდეგ წავიდნენ მისივე გუშინდელი მეგობრები და თანამდგომები.

 

მეექვსე - შევარდნაძის ფენომენი იმაში გახლავთ, რომ მიუხედავად იმისა, რომ იგი ყოფილი კომუნისტური პარტიის აპარატის წევრია, დღეს მაინც აქვს შანსი, მნიშვნელოვანი როლი ითამაშოს სუვერენული საქართველოს პოლიტიკაში. შევარდნაძის დაბრუნება და მის მიერ საგარეო საქმეთა მინისტრის პოსტის დაკავება ძალიან სასარგებლო იქნება ქვეყნისთვის, რომელიც ყოფილი საბჭოთა რესპუბლიკებიდან ერთადერთია პოლიტიკურ ვაკუუმში მოქცეული.

 

----

საქართველო არ შეუერთდა დამოუკიდებელ სახელმწიფოთა თანამეგობრობას და დღემდე არ არის აღიარებული სახელმწიფოდ საერთაშორისო არენაზე.

 

მიხეილ სააკაშვილის თქმით, გარკვეულ შეშფოთებას იწვევს შევარდნაძის განცხადებები, საიდანაც შეიძლება დაასკვნა, რომ მას სურს გახდეს საქართველოს ახალი პრეზიდენტი. თუმცა, ოპოზიციის ერთადერთი მთავარი პოსტულატია პრეზიდენტობის დროებითი გაუქმება და საქართველოს ხელისუფლების უზენაეს ორგანოდ უმაღლესი საბჭოს დაწესება. ქვეყანაში, სადაც არ არსებობს დემოკრატიული ტრადიციები, ნებისმიერი პრეზიდენტი შეიძლება გახდეს დიქტატორი, - საუბრობს სააკაშვილი.

 

-------------

მიუხედავად იმასა რომ კავკასიის მთებს არის მოფარებული - საქართველომ მნიშვნელოვანი როლი ითამაშა საბჭოთა კავშირის ისტორიაში. სწორედ აქედან იყო წამოშობით სტალინი (ჯუღაშვილი), რომელმაც შექმნა/ააშენა ეს იმპერია, შემდეგ კი მისი თანამემამულე შევარდნაძე, რომელმაც მის საბოლოო ნგრევას შეუწყო ხელი. ისტორიაში შესვლა სურდა ასევე, ზვიად გამსახურდიას, რომელიც საქართველოში დაბრუნდა და რამდენიმე ათასი მხარდამჭერით თბილისისკენ მიიწევს.

 

მარია გრაჩიკი, კიევი“.

 

ამ ინტერვიუს მიმცემი კრიმინალი არ არის?  იმის გათვალისწინებით, თუ რა ჩაიდინა მან ამის მერე?!“ - წერს ირაკლი კაკაბაძე.