რუსთაველზე კარვების გაშლა, თანმდევი მანიფესტაციების ატრიბუტიკით, რასაც ნაციონალების ირგვლივ გაერთიანებული ქართული ოპოზიცია უკვე მესამე დღეა პროტესტად ასაღებს, კი გვაგონებს თუნდაც 2003 წლის სცენარს, მაგრამ მხოლოდ ერთი შეხედვით. რეალურად, თუ იქ მყოფ ახალგაზრდებს გამოვრიცხვთ, თავისი იმდროინდელი აქტიორებით და მიზანსცენებითაც უფრო წარსულის პაროდიას წარმოადგენს. არანაირი სიახლე ან კრეატივი ამ პერფომანსირებულ აქციებს არა აქვთ, ვადამდელი არჩევნების მოთხოვნაც ვერ იქცევა ხალხის მობილიზების და ქუჩაში გამოყვანის მძლავრ ინსპირატორად, ხოლო გამოსვლელთა დიდი უმრავლესობა იმდენად არის წარსულში ჩარჩენილი, გაცვეთილი ფრაზეოლიგიითაც კი, რომ ერთ დიდ მარგინალიზირებულ ფოტოსესიას უფრო წარმოადგენენ.